Bariloche - El Bolson - Pto Montt dag 33 t/m 41

Jongens en meagdjes,
Dames en hieere,
Zoatmaale en zoatmaalinne,


Het is voor ons doen alweer een tijdje geleden dat we wat van ons hebben laten horen. Dus bij deze weer een mooi verslag waarmee jullie er weer even tegenaan kunnen.


Dag 33 El Calafate

We worden vandaag laat wakker, want ja we hebben gisteren weer een geslaagde barbeque gehad. Na het eten verplaatste de barbeque zich naar buiten, waar we om het kampvuur muziek hebben gemaakt en nog de nodige biertjes en wijntjes hebben gedronken. Vandaag besteden we onze dag nuttig aan het maken van een planning voor de komende dagen in Bariloche en El Bolson. Verder gaan we vandaag eens uitgebreid koken, op het menu staat: Spaghetti met zelf gemarineerde garnalen, de nodige groeten en een lekker zelf gemaakt kerriesausje.


Dag 34 El Calafate – Bariloche

We hebben een 1,5 uur durende vlucht verkozen boven een 24 uur durende busrit, dus vandaag gaan we weer de lucht in. We worden rond het middaguur opgehaald bij ons hostel door een shuttlebusje dat ons naar het vliegveld brengt. Zoals gebruikelijk moet de bagage 2 uur van tevoren worden ingecheckt, waardoor we weer tijd hebben om een paar putjes te doezendje.
De vlucht verloopt, op wat hevige turbulentie na, weer soepel en we komen rond 19:00 uur aan in Bariloche. We zitten in een groot hostel waardoor er niet echt een familiaire sfeer hangt. Het positieve aan dit hostel is dat er een mooie pooltafel staat, waar we deze avond een aantal potjes spelen. Daarnaast weten we nog een heerlijke zelfgemaakte eiersalade op tafel te toveren.


Dag 35 Bariloche

Bariloche staat onder andere bekend om de goede chocolade. Wanneer ik dit aan Sharon vertel, zie ik haar helemaal opleven en zit er niets anders meer op dan de eerste beste chocoladewinkel binnen te gaan en met een volle doos chocolade weer naar buiten te komen. De calorieen worden meteen weer verbrand met een lange wandeling rondom een van de vele meren in deze streek. Ons eindpunt is het busstation waar we alvast wat bustickets regelen voor de volgende bestemmingen. Op de terugweg lopen we door het centrum van Bariloche en wat ons daar opvalt is zorgwekkend te noemen. Op de winkels staat naast de gebruikelijke spaanse teksten, niet de vertaling in het engels of soms het portugees, maar in het hebreeuws. Ze zitten dus werkelijk overal, ook ons hostel zit weer helemaal vol met Israeliers, waar we ons roeed geal en greun aan ergeren. Met een lekkere nasi verrassen we ons zelf net als de rest van de vakantie weer met het avondmaal dat we maken.


Dag 36 Bariloche

Vandaag vroeg uit veren om weer een flinke wandeling te maken. We gaan Cerro Campanario beklimmen. Waar het gros van de mensen weer de stoeltjeslift pakt, nemen wij de alternatieve route naar boven met de benenwagen. De klim duurt slechts 45 minuten, maar is op sommige stukken wel erg steil. Wanneer we de top bereiken hebben we een geweldig uitzicht over een aantal meren van Bariloche. Een geweldig mooi zicht en de klim is zeker de moeite waard geweest. In het cafetaria eten we een chocolade taart met dulce de leche die inslaat als een bom, zo machtig. Deze lopen we er vervolgens weer af wanneer we naar beneden gaan. Na deze wandeling pakken we de bus terug richting Bariloche en zit onze dag er weer bijna op. We koken nog een heerlijke nasi met chorizo, spelen nog wat potjes pool en eten een Hollands kaasje.


Dag 37 Bariloche – El Bolson

Om 9:30 uur hebben we de bus van Bariloche naar El Bolson, een rit van slechts 2 uur. El Bolson staat bekend als een hippiestadje maar is ook een populaire vakantiebestemming voor Argentijnen zelf. 3 keer per week is er een markt waar alle producten die verkocht worden, zelf gemaakt moeten zijn. Het is erg gezellig, mede door de vele straatmuzikanten. Er hangt een hele relaxte sfeer in El Bolson en zeker in ons hostel dat we hebben geboekt. La Casona de Odile is misschien wel het mooiste hostel ter wereld, dus voor degenen die ooit naar Argentinie gaan, bezoek dit hostel! Het ligt ver buiten het centrum van El Bolson maar dan heb je ook wat. Een hostel met daarbij een tuin van heb ik jou daar. Overal gezellige zitjes, hangmatten een riviertje met bruggetjes, een sfeervol restaurant/bar in de tuin en geweldig personeel. Wat wil een mens nog meer? Oh ja, een lekker bed en een schone badkamer, check! Het spreekt voor zich wat we de rest van de dag doen, lekker hangen in de hangmat.


Dag 38 El Bolson

Vandaag staat er een dagexcursie op het programma, we gaan kayaken op Lago Epuyen. We zijn de enige twee die deelnemen aan deze excursie, waardoor onze begeleider Pedro een rustige dag heeft. We hebben een goede dag uitgekozen, want er staat nagenoeg geen wind, wat het voor ons een stuk gemakkelijker maakt. Na 1,5 uur kayakken, komen we aan op het strand waar Pedro altijd een stop maakt met zijn toeristen. Het is een mooi strandje waar hij zelf van boomstronken, bankjes heeft gemaakt. Hij maakt een vuurtje aan en haalt van alles uit zijn kayak. Broodjes, tomaten, sla, een braadpan en vlees, jawel we gaan koken op het strand. We krijgen een heerlijke lunch en het toetje is net zo lekker, verse frambozen met suiker. Na de lunch gaan we te voet verder het bos in op weg naar de waterval. Dit is een plek die Pedro het liefst voor zichzelf en zijn toeristen houdt, zodat het een speciale plek blijft. We komen uit bij een waterval, waar we een wel erg frisse duik nemen en even zwemmen. Het water is ijskoud! Als we weer zijn opgedroogd gaan we terug naar het strandje waar we Mate drinken wederom huistemaakte scones en frambozenjam. Als we weer vol zitten gaan we de kayak in en keren terugwaarts, een lange maar erg bijzondere dag.


Dag 39 El Bolson

Zenuwen als we wakker worden vandaag... Een paar dagen geleden hebben we namelijk besloten dat we allebei een tattoo gaan laten zetten (sorry mama may en mama miriam). De tattoo die wij gaan laten zetten wordt een Wiphala vlag op onze bovenarm. Dit is de vlag van de oorspronkelijke bewoners van de Andes, de Indianen. We kiezen allebei voor een andere tekst die we bij de tattoo en ons zelf vinden passen. Voor Sharon wordt de tekst: No hay libertad hasta que no seamos todos iguales, dit is Spaans voor ‘geen vrijheid totdat iedereen gelijk is’. Voor mij wordt het ‘Music colours my life’, wat denk ik wel voor zich spreekt. Sharon is als eerste aan de beurt en laat zien dat ze een echte bikkel is. Na 2,5 uur is het klusje geklaard en mag ik in de stoel plaatsnemen. Voor mij duurt het maar 2 uur waardoor ik er goed vanaf kom. Het zetten van de tattoo doet vooral pijn aan de binnenkant van de arm. We krijgen goede instructies hoe we onze tattoo moeten verzorgen en worden naar de apotheek gestuurd om de nodige zeepjes en cremepjes te halen. We eten vanavond in het restaurant van het hostel, waar een groente lasagna op het menu staat. In het hostel hebben ze een leuke regel voor het restaurant. Wie zich het eerste opgeeft voor het avondeten, is ober en krijgt het avondeten voor niets, wij zijn nummer 2 en 3 op de lijst, dus betalen de volle mep.


Dag 40 El Bolson – Puerto Montt

Na een onrustige nacht worden vroeg wakker. Een lange dag in de bus, dat is wat vandaag op het programma staat. Eerst gaan we vanuit El Bolson naar Bariloche, vanwaar onze bus naar Puerto Montt in Chili vertrekt. De reis verloopt vlot en er zijn leuke films in de bus, wat de lange zit een stuk aangenamer maakt. Bij de grensovergang doen zich deze keer geen complicaties voor. We kijken wel onze ogen uit naar de speurhond die alle koffers en tassen er tussen uit pikt, waar verboden producten in zitten. Hij doet dit door alle tassen af te lopen en zijn pootje te leggen op de desbetreffende tas. Het zijn niet alleen drugs waar de hond naar speurt, maar naar alle groente, fruit, vlees, kruiden en zuivel. Het is namelijk verboden om ‘Argentijnse’ producten mee te nemen naar Chili. Je zal maar per ongeluk een appelpit in Chileense grond laten vallen, dan groeit er opeens een appelboom die niet in Chili thuis hoort. Rond 22:00 uur bereiken we eindelijk ons hostel in Puerto Montt waar we hartelijk worden ontvangen.


Dag 41 Puerto Montt

Frutillar, een Duits dorpje dat wij vandaag gaan bezoeken. We fantaseren al over chilenen in lederhosen met in de ene hand een bratwurst en in de andere hand een pul bier. Eenmaal aangekomen valt dit een klein beetje tegen. We zien veel duitse invloeden als we kijken naar de gebouwen en huizen. Over zijn er kuchen te krijgen en de restaurants hebben namen als: ‘Rosen am See’, ‘das Brauhaus’ und ‘Chilenischer menschen sind Schweinhunden’. Die laatste naam is natuurlijk niet echt, maar wij hebben er nu de grootste lol om. Omdat we verlangen naar een typische duitse bratwurst zoeken we een van deze duitse restaurants en krijgen we wat we willen: zwei Bratwursten mit Pommes, Spiegelei, Zwiebeln und ein Bier auf der Seite. Na het eten jodelen we de straat op en pakken de bus terug naar Puerto Montt.


Adios!